برف ، یک دسته کلاغ .

                  جاده یعنی غربت .

باد ، آواز ، و کمی میل به خواب .

       شاخ پیچک ، و رسیدن و حیاط .

من ، و دلتنگ ، و این شیشه ی خیس .

                         مینویسم ، و فضا .

        مینویسم ، و دو دیوار ، و چندین گنجشک .

یک نفر دلتنگ است .

               یک نفر می بافد .

یک نفر می شمرد .

یک نفر می خواند .

زندگی یعنی یک سار پرید .

    از چه دلتنگ شدی ؟

دلخوشی ها کم نیست : مثلا" این خورشید ،

                 کودک پس فردا ،

                                     کفتر آن هفته .

یک نفر دیشب مرد

          و هنوز ، نان گندم خوب است .

و هنوز ، آب می ریزد پائین ، اسب ها می نوشند .

قطره ها در جریان ،

برف بر دوش سکوت

و زمان روی ستون فقرات گل یاس .

                                            « سهراب »

 نوشته شده توسط atefehasmailzade در سه شنبه 87/6/26 و ساعت 9:40 صبح | نظرات دیگران()